1. Τζέσικα, τι ήταν αυτό που σε ώθησε να επιλέξεις το «Nevermind» για να το σκηνοθετήσεις και να συμμετέχεις κι εσύ στην παράσταση;

Η επαφή του κειμένου με την πραγματικότητα, με την ωμή αλήθεια — αυτά που ακούω κάθε μέρα από φίλους, αυτά που βιώνουμε αρχικά μέσα στις οικογένειές μας και έπειτα μέσα από τα προσωπικά μας βιώματα. Τα καταλάβαινα όλα.

2. Πώς ένιωσες την πρώτη φορά που διάβασες το κείμενο του Roger Ennals και σκέφτηκες «ναι, αυτό είναι»;

Σφίχτηκα λίγο, και μετά είπα «ναι, αυτό είναι». Ένιωσα ταύτιση, αλλά και βάρος· μου θύμισε τη ζωή πολλών ανθρώπων γύρω μου — και τη δική μου, σε διάφορες στιγμές.

3. Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση στο να συνδυάζεις δύο ρόλους — σκηνοθέτης και ηθοποιός — στην ίδια παράσταση;

Πρόκληση ήταν να μπορέσω να εμπιστευτώ αυτό που συνέβαινε μέσα από τη δουλειά που κάναμε με τα παιδιά (τον Γιάννη και τη Φανή), χωρίς να το βλέπω «απ’ έξω». Επίσης, το να παίρνω αποφάσεις γρήγορα και αποτελεσματικά.

Είχα όμως πολύ καλούς συνεργάτες που με ξέρουν, και είχαμε συζητήσει πολύ καιρό πριν για το πώς θέλω να μοιάζει η παράσταση. Οπότε πάντα με καθοδηγούσαν και με βοηθούσαν προς αυτή την κατεύθυνση, και έτσι όλα έγιναν πιο εύκολα.

4. Το έργο ασχολείται με τη σχέση ενός ζευγαριού μέσα από συνεδρίες ψυχοθεραπείας. Χρησιμοποιείς προσωπικές εμπειρίες ή παρατηρήσεις για το πώς οικοδομούνται αυτές οι στιγμές;

Ναι, πιάστηκα πολύ από αληθινά γεγονότα που έχω ακούσει ή έχω ζήσει εγώ η ίδια, για να μπορέσω να καθοδηγήσω όλη την παράσταση. Αν και αυτή την αλήθεια την κουβαλάει και το ίδιο το κείμενο από μόνο του, οπότε δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολη διαδικασία. Όλα έβγαιναν οργανικά, διότι μιλάμε για πραγματικούς, απλούς ανθρώπους που υπάρχουν παντού γύρω μας.

5. Τι θες να πάρει μαζί του το κοινό φεύγοντας από την παράσταση — υπάρχει κάποιο συναίσθημα ή σκέψη που θα ήθελες να αφήσεις «ανοιχτή» στους θεατές;

Θα ήθελα, ιδανικά, να συνδεθεί με την παράσταση και να νιώσει έστω κάτι. Κι ας είναι δυσάρεστο — ας είναι κάτι, τέλος πάντων. Νομίζω ότι μετά από αυτή την παράσταση όλα μένουν ανοιχτά· δεν κλείνουμε τίποτα, δεν αποφασίζουμε, δεν προσφέρουμε λύσεις ή συμβουλές για το πώς λειτουργεί εύκολα μια σχέση.

6. Αν έπρεπε να περιγράψεις την παράσταση με τρεις λέξεις, ποιες θα ήταν αυτές και γιατί;

Μια λέξη που μου έρχεται πάντα όταν σκέφτομαι την παράσταση είναι η «αγάπη». Μετά, η «τρυφερότητα». Και μετά, ο «πόνος». Με αυτή τη σειρά!

πληροφορίες και εισιτήρια παράστασης: https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/nevermind/