Διαβάσαμε το βιβλίο "Ο κύκνος του Μεταξουργείου" της Αναστασίας Ξυγκάκη και σχολιάζουμε

Αριθμός Σελίδων 452
Βιβλιοδεσία Χαρτόδετο
Διαστάσεις 14x21
Ημ. Έκδοσης Φεβρουάριος 2024
ISBN 978-960-616-373-9
Τιμή:15.30€

"Ο κύκνος του Μεταξουργείου" της Αναστασίας Ξυγκάκη κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2024 από τις εκδόσεις Αγγελάκη. Αποτελείται από 452 σελίδες και συγκαταλέγεται στο είδος του μυθιστορήματος. Είναι καλογραμμένο, ευκολοδιάβαστο και περιέχει μια πλοκή που θυμίζει κάτι από ελληνική ταινία. Είμαι σίγουρη πως αν ξεκινήσετε να το ξεφυλλίζετε θα σας κρατήσει σε αγωνία και θα κρατήσει το ενδιαφέρον σας αμείωτο από την αρχή μέχρι το τέλος!

Η υπόθεση του βιβλίου: 

Μεταξουργείο. Γειτονιά, αλάνες, αθώα χρόνια. Εποχή του Μεσοπολέμου. Δύο νέοι. Περνάνε δια πυρός και σιδήρου για να συναντηθούν και να είναι μαζί. Θα τα καταφέρουν;
Εκείνος, ο Σπύρος, προέρχεται από μια φτωχική οικογένεια του Μεταξουργείου. Μπερμπάντης, γυναικάς από νεαρή ηλικία, θερμόαιμος, εργατικός, επαναστάτης, έξυπνος, δυναμικός, οξύθυμος, ασυμβίβαστος. Ξέρει απέξω κι ανακατωτά τα καλύτερα μπουρδέλα της Αθήνας. Δουλεύει σε ένα μηχανουργείο στο Κεραμεικό. Ο πατέρας του τον σταμάτησε από το σχολείο για να σπουδάσει ο αδερφός του, που ήταν πιο αδύναμος και ευαίσθητος. Κάτι που ο Σπύρος δεν συγχώρεσε ποτέ στο πατέρα του. Η αδερφή του γκαστρώθηκε και παντρεύτηκε νωρίς.
Εκείνη, η Καίτη, μεταξουργιώτισσα κι αυτή, προέρχεται από μια πολύτεκνη οικογένεια. Έχει 5 αδερφές και 2 αδερφούς. Όμορφη, φιλότιμη, ευκολόπιστη, υπερευαίσθητη, ρομαντική. Αγαπά τη θάλασσα όσο τίποτα άλλο. Δουλεύει στο καπελάδικο του κύριου Μιλτιάδη επί της οδού Ερμού. Είναι λογοδοσμένη με έναν ευκατάστατο νέο με τα διπλάσια της χρόνια, τον Στέφανο. Έτσι η νεαρή κοπέλα ζει τη ζωή που ονειρεύεται η κάθε συνομίλικη της. Ακριβά δώρα, ακριβά εστιατόρια, βόλτες, εκδρομές με ακριβά αμάξια. Έλειπε όμως το σημαντικότερο κομμάτι του παζλ. Δεν ήταν ερωτευμένη. Δεν ερχόταν σε οργασμό κάθε φορά που έκανε έρωτα με τον αρραβωνιαστικό της. Ώσπου η μοίρα έφερε κοντά την Καίτη και τον Σπύρο...ξανά. Ένα κρυφό ραβασάκι ήταν αρκετό για να την αναστατώσει. Τι έγραφε όμως το ραβασάκι αυτό; Θα καταλήξουν μαζί οι δυο ερωτευμένοι; Τι μυστικά κρύβει η κάθε οικογένεια; Παράνομοι δεσμοί και υιοθεσίες, φτώχεια, νόμιμες υιοθεσίες, μοιραίοι έρωτες, προξενιά και γάμοι από συμφέρον.

Μια πεντάρα το χωνάκι κρύο σαν το πεπονάκι. Φάτε για να δροσιστείτε γιατί αλλιώς αδίκως ζείτε. Πάρτε γιάτσο σαν το χιόνι που το τρώνε οι βαρόνοι.

Μπορεί τα ήθη να ήταν αυστηρά και οι πατεράδες να απαγόρευαν στα ανύπαντρα κορίτσια τους με το που σουρούπωνε να κυκλοφορούνε μόνα τους έξω, για να μη χάσουν την παρθενιά τους, λες και τη μέρα δεν μπορούσε να χαθεί αν το θέλανε, μπορεί να είχε θεσπιστεί μερικά χρόνια πριν από το κράτος, επί Βενιζέλου, μέχρι και νόμος που απαγόρευε στα παράνομα ζευγαράκια να κυκλοφορούν στον δρόμο, αλλά όπως συνέβαινε πάντα από την αρχή αυτού του κόσμου η βασανιστική, ακατανίκητη ανάγκη των ανθρώπων για σεξ ξεκλείδωνε αναστολές και ταμπού, σάρωνε νόμους, ηθικούς κανόνες και φόβους, υπερπηδούσε εμπόδια και απαγορεύσεις...(...) Σαν εκείνη του δικτάτορα Πάγκαλου που με νόμο απαγόρευε να φοράνε οι γυναίκες κοντές φούστες και βγαίνανε παγανιά οι μουστακαλήδες, αγριωποί αστυφύλακες με τη μεζούρα στο χέρι και μετράγανε το μήκος της φούστας των γυναικών που δεν επιτρεπόταν να ξεπερνά από το έδαφος τους τριάντα πέντε πόντους!(...)

Είχε πάει κι εκείνος μια φορά στα δεκαεφτά του στο διαβόητο λουκουματζίδικο του ξενοδοχείου Μπάγκειον της Πλατείας Ομονοίας που απ' έξω ήταν μπέλα-μπέλα, έτσι όμορφο και αρχοντικό κτήριο που ήτανε, έργο του διάσημου αρχιτέκτονα Τσίλερ, κι από μέσα κατσιβέλα. Εκεί κάτω μόλις κατέβαινες την παλιά ξύλινη σκάλα, ανάμεσα απ' το σύννεφο του καπνού των τσιγάρων, του χασισιού και του όπιου, έβλεπες μαζεμένους όλους τους περιθωριακούς τύπους της εποχής. Καλλιτέχνες του δρόμου, οι λεγόμενοι μποέμ, με όψη φθισικού και τρελαμένα από τις ουσίες μάτια να απαγγέλουν με στόμφο και θέρμη κάτι ακαταλαβίστικα ποιήματα. Βαρύμαγκες ρεμπέτες με στριφτό μουστάκι, μπριγιαντίνη στα μαλλιά και κομπολόι στο χέρι. Ερωτευμένες πόρνες να τρώνε τους λουκουμάδες και να κοιτάνε λιγωμένες στα μάτια τους αγαπητικούς τους με τα σταυρωμένα σακάκια και τα μυτερά λουστρίνια. μπουζουξήδες με το τσιγάρο κρεμασμένο στο στόμα (...), καρβουνιάρηδες (...), όμορφα αγόρια που ψωνίζονταν, ομοφυλόφιλοι άντρες (...).

Λίγα τελευταία λόγια:

Η συγγραφέας είναι καλή γνώστρια της ελληνικής γλώσσας. Χρησιμοποιεί λέξεις της ''εποχής'' όπως: ζουλάπι, τρυγόνες, χαμοκέλα, μαχμούρληδες, γιάτσος, λακριντί, τζόρας, αβουκάτος, γλίνα, ουλαμός, τσίτινο, ντρέτα, ντιζέζ, βιζικάντι, μπεμπέκες, Λαμαρίνες πόρνες, φιγιέρες, τσίτια, ονόρε, τσαγκός, μειράκιο, τσέρκι κλπ. Γίνεται αναφορά σε παιχνίδια που αγάπησαν οι μεγαλύτεροι όπως το τσιλίκι, το τάκα-τάκα κλπ. Η γλώσσα της είναι απλή, ανεπιτήδευτη. Το ύφος της άκρως ρεαλιστικό και αυθεντικό. Αποτυπώνει με μαεστρία την ιστορία και τα ήθη μιας εποχής. Θίγει κοινωνικά θέματα, πολλά από τα οποία μας απασχολούν ακόμα και σήμερα όπως ο έρωτας, οι ταξικές διαφορές, η φτώχεια και η πείνα, η ομοφυλοφιλία. Εντυπωσιακό ήταν ότι κάνει και μια αναφορά στη συμπερίληψη. Μια έννοια άγνωστη για τα δεδομένα εκείνης της εποχής. Η κυρία Ξυγκάκη κάνει αναφορές σε ιστορικά μέρη και μαγαζιά της εποχής όπως: το ανθοπωλείο- σπερματεμπορικός οίκος του Γιώργου Αφεντούλη, καφενεία στου Ζαχαράτου, στου Καπράλου, την υπόγεια ταβέρνα του Σωτηρόπουλου που βρισκόταν στη γωνία της οδού Γιατράκου και Μεγάλου Αλεξάνδρου γωνία, καφέ Σαντούρ και καπελάδικο του Κε στη Σμύρνη, στοά Πάππου στη Σοφοκλέους, η γειτονιά του Μπύθουλα, η εκκλησία του Αγίου Παύλου κλπ. Και σε ιστορικές προσωπικότητες της εποχής όπως ο παπά-Στύπης ή Στούπης, πολιτικοί, μαγαζάτορες κλπ. Οι ήρωες είναι άνθρωποι λαϊκοί, φτωχοί, της διπλανής πόρτας. Εκείνη την εποχή οι οικογενειακοί δεσμοί ήταν πολύ ισχυροί. Συνέτρεχαν ο ένας τον άλλον οικονομικά, ηθικά και με όποιο τρόπο μπορεί να φανταστεί κανείς. Αξιόλογη προσθήκη είναι ότι γίνονται ιστορικές αναφορές στον β παγκόσμιο πόλεμο, στον εμφύλιο, στα 1260 μαύρα μερόνυχτα της Κατοχής, τα Δεκεμβριανά, κλπ.

Το βιβλίο μου θύμισε τη σειρά που ολοκληρώθηκε πρόσφατα στην ERTFLIX ''Τα καλύτερα μας Χρόνια''. Ένα βιβλίο που ψυχογραφεί με ακρίβεια τα ήθη και την λαογραφία της εποχής. Πλούσιο μέσα στην απλότητα του, γεμάτο από ανατροπές και αγωνία. Η συγγραφέας καταφέρνει με τον μοναδικό της τρόπο και μπαίνει μέσα στην ψυχοσύνθεση των ηρώων της. Ένα βιβλίο με κινηματογραφική πλοκή που δεν θα αφήσει ασυγκίνητο ακόμα και τον πιο δύσκολο αναγνώστη. Είναι γραμμένο με άκρατο ρεαλισμό και είμαι σίγουρη ότι βασίζεται σε υπαρκτά πρόσωπα και καταστάσεις. Γι' αυτό και σας το προτείνω ανεπιφύλακτα. Θα σας συναρπάσει, θα σας συγκινήσει, θα σας θυμήσει την νιότη σας ή θα σας γνωρίσει την εποχή της μαμάς και της γιαγιάς σας. Γι' αυτό και σας προτείνω να το προμηθευτείτε άμεσα. Καλές αναγνώσεις και καλή απόλαυση!

------

Βιογραφικό σημείωμα: Ξυγκάκη Αναστασία

Γεννήθηκε στον Κακόβατο Ολυμπίας από γονείς αγρότες και μεγάλωσε στην Αθήνα. Εργάστηκε ως υπάλληλος στην ΕΡΤ και ως ελεύθερη επαγγελματίας. Το 2007 μελοποιήθηκαν στίχοι της από την εταιρεία SONY BΜG. Είναι παντρεμένη και μητέρα δυο παιδιών. Ζει με την οικογένειά της τα τελευταία 30 χρόνια στο Λαγονήσι. «Ο καθρέφτης της Εστρέλλα Φερνάντες» είναι το πρώτο της βιβλίο.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Με κέντρο το Μεταξουργείο του Μεσοπολέμου και ως το τέλος του περασμένου αιώνα, η συγγραφέας, μέσα από ένα διεξοδικό ψυχογράφημα των ηρώων, κάποιων συνηθισμένων ανθρώπων της περιοχής, αφηγείται ρεαλιστικά τις ζωές τους.

Βασικό θέμα του βιβλίου είναι ο απόλυτος έρωτας μεταξύ των δυο κεντρικών ηρώων, της αγγελικής, στην όψη και στην ψυχή, Καίτης και του ιδιόρρυθμου, περήφανου Σπύρου, ένας έρωτας σαν εκείνους που γνωρίζεις μια φορά στη ζωή σου ή ποτέ.

Οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα, η ανέχεια, η παιδικότητα, η πατριαρχία, η σεξουαλικότητα, οι εθισμοί, οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες και οι παράνομες υιοθεσίες, τα σκοτεινά οικογενειακά μυστικά, η απώλεια, αλλά και η δίψα των ανθρώπων, στο διάλειμμα μεταξύ των δύο παγκόσμιων πολέμων, για τις χαρές της ζωής και την αγάπη σε όλες της τις εκφάνσεις συνθέτουν το σκηνικό μέσα στο οποίο διαδραματίζονται οι περιπέτειες των ηρώων.

https://angelakis.gr/o-kiknos-tou-metaxourgiou