Είδαμε τον "Ζητιάνο" στον πολυχώρο τέχνης Εργοτάξιον
Ο ζητιάνος
Βρισκόμαστε στα τέλη του 19ου αιώνα και στην περίοδο κατά την οποία η Θεσσαλία προσαρτάται στο ευρύτερο Ελληνικό κράτος. Αυτό που κυριαρχεί ανάμεσα στους κατοίκους είναι η φτώχια, η αμάθεια, η αμορφωσιά και οι δεισιδαιμονίες. Οι καταπιεσμένοι Έλληνες ελπίζουν να κερδίσουν από τον Μπέη της περιοχής τα κτήματα και να τα κάνουν δικά τους ώστε να μη χρειάζεται να επιβαρύνονται με φόρους και ενοίκια. Τα πιο πολύτιμα αντικείμενά τους περιορίζονται σε μερικά ρούχα λίγο καλύτερης ποιότητας από τα φτωχικά, καθημερινά τους ρούχα, σε κάποια ζώα που τους εξασφαλίζουν το γάλα ή τα αυγά τους και, σε ελάχιστες περιπτώσεις, μερικά αντικείμενα ίσως λίγο μεγαλύτερης αξίας.
Οι λίγοι πιο ικανοί ή λίγο πιο επιτήδειοι, εκμεταλλευόμενοι τις αδυναμίες αυτές, καταφέρνουν να ξεγελάσουν και να εξαπατήσουν τους ταπεινούς κατοίκους. Πιο εύκολα θύματα βέβαια είναι οι γυναίκες οι οποίες, κρεμασμένες η καθεμιά στη δική της επιθυμία, δίνουν τα υπάρχοντά τους προκειμένου ένας μάγος με το μαγικό ραβδί του να τους τις πραγματοποιήσει. Ένας τέτοιος επιτήδειος είναι και ο δικός μας ζητιάνος που είδαμε στον χώρο τέχνης «Εργοτάξιον» στην παράσταση που μας παρουσίασε η σκηνοθετική ομάδα Αυτή κι Αυτοί. Ένας ικανός και χειριστικός άνθρωπος που, όπως λέει και ο συγγραφέας, υπομένει τα πάντα αλλά μέσα του γράφει με μαύρα γράμματα όσους του φέρθηκαν άσχημα και αλίμονό τους αν βρεθούν στο δρόμο του. Όπως ο τελωνοφύλακας που φυλούσε ένα δυνατό μπερτάκι ξύλο για τη γούνα του στο ξεκίνημα της παράστασης. Κρυφακούει και μαθαίνει τις ανάγκες, πουλάει από «αγαποβότανο», «σερνικοβότανο» μέχρι «θηλυκοβότανο», αμείβεται με ό,τι πιο πολύτιμο έχουν οι αφελής νοικοκυρές που ρισκάρουν ακόμα και το ξύλο του άντρα τους χωρίς ίχνος τύψεων και ενοχών. Μαζί του σέρνει έναν νεαρό που παίζει ακορντεόν και τραγουδάει στη σκηνή ενώ αμοίβεται με μερίδιο επί των «κερδών» του ζητιάνου.
Όσο εξελίσσεται η ιστορία βλέπουμε τους ηθοποιούς να εναλλάσουν τους ρόλους τους και να ελίσσονται ανάμεσα στα δυο φύλα με μεγάλη άνεση. Η μουσική σε όλη τη διάρκεια της παράστασης είναι ζωντανή και προέρχεται από το τραγούδι των ηθοποιών, τους ήχουν από τα κοντάρια τους και το ακκορντεόν του ζητιανόπουλου. Πολύ βοηθητική η κάθε αλλαγή του φωτισμού, από τον χαμηλό φωτισμό του φεγγαριού στο φως του σπαρματσέτου ή και του κεριού, μας μεταφέρει από πλατεία σε σπίτι και σε στάνη και πάλι πίσω. Το βιβλίο του Καρκαβίτσα έχει μεταφερθεί με εξαιρετικό τρόπο και παρουσιάζεται στη σκηνή του θεάτρου «Πολυχώρος Εργοτάξιον», μας μεταφέρει την αγωνία των κατοίκων εκείνης της εποχής και μας κάνει να σκεφτούμε πόσο έχει αλλάξει η κοινωνία, ο τρόπος που σκεφτομαστε και δρούμε. Πώς, με την πάροδο των ετών, έχουν εξαλειφθεί –σε μεγάλο βαθμό- οι προλήψεις και η πίστη σε μάγια, βότανα και ματζούνια, πώς η μόρφωση έχει συμβάλλει στην εξέλιξη των ανθρώπων. Επιπλέον, η παράσταση είναι μια ευκαιρία να έρθουν οι νεότεροι σε επαφή με ένα έργο κλασσικής ελληνικής λογοτενίας που ίσως δε θα το έκαναν με άλλο τρόπο.
Συντελεστές
Κείμενο: Ανδρέας Καρκαβίτσας
Δραματοποίηση-Σκηνοθεσία: ΑΥΤΗ κι ΑΥΤΟΙ
Σύνθεση Πρωτότυπης Μουσικής: Ελένη Αληφραγκή
Κίνηση: Αφροδίτη Καλαφάτη
Φωτισμοί: Γιάννης Καραλιάς
Φωτογραφίες: Δέσποινα Τσιακανίκα
Αφίσα: Γεράσιμος Κοιλάκος
Παίζουν: Ελένη Αληφραγκή, Σπύρος Αναστασίνης, Νεφέλη Τουλιάτου, Τάσος Χαλάς, Αντρέας Ψύλλιας
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
«Τεχνοχώρος Εργοτάξιον»
Διογένους 1, Άγιος Δημήτριος (δίπλα στη στάση Μετρό: «Δάφνη», Έξοδος: «Στριγγάρη/Αγίου Δημητρίου»)
Τηλ: 6983930220
E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Facebook: www.facebook.com/ergotaxionspace
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:
Από τη Πέμπτη 10/02/2022 και κάθε Πέμπτη στις 21:15 (για 10 παραστάσεις)
Τιμή εισιτηρίου: 10 ευρώ
Φοιτητικό/μειωμένο: 5 ευρώ
Διάρκεια: 75 λεπτά