Είδαμε την Εκκρεμότητα, του Τσιμάρα Τζανάτου σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Εσπίριτου στο Θέατρο Noūs.
Γράφει η Λένα Σάββα
"Έρωτας του εαυτού μας είναι ο έρωτας.Άλλος έρωτας δεν υπάρχει."
Το έργο του Τσιμάρα Τζανάτου σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Εσπιρίτου, παρακολουθήσαμε στο θέατρο NOUS. Ένα κείμενο βαθειά φιλοσοφικό και υπαρξιακό, που σε ταξιδεύει προς τα μέσα. Στους μύχιους φόβους, πόνους και προβληματισμούς σου, σπάζοντας την εξωτερική εικόνα, τη βιτρίνα.
"Ζούμε νομίζοντας ότι ξέρουμε.Μετά το μαθαίνεις ότι αυτά που ήξερες, μια ιδέα σου ήταν, απλώς νόμιζες."
Ένα κείμενο άκρως ποιητικό, ένα χρονικό της μοναξιάς, της απόγνωσης, της διαφορετικότητας, της αναζήτησης ταυτότητας σ' έναν κόσμο που "η κατασκευασμένη πραγματικότητα επιβάλλεται σε κάθε πολίτη".
Μια φορά κι έναν καιρό.....ήταν ένας άνθρωπος....όπως όλοι μας. Αυτός ο άνθρωπος, ο άντρας, αφηγείται τη ζωή του, τα εσώψυχά του, τις εμμονικές διαταραχές του.Όμως ποιος ορίζει το διαταραγμένο;
"Κάθε φορά που ρωτάς, παίρνεις ένα τρομακτικό ρίσκο.Να σου απαντήσουν.Επικίνδυνο πράγμα η ερώτηση.Αφήνει πόρτα ανοιχτή στο αόριστο. Να μπει, να χώσει τη μαύρη του μουσούδα ως το πραγματικό."
Ο άντρας θυμάται το παρελθόν του, ζητώντας εναγωνίως να βρει την ταυτότητά του, να ορίσει ποιος είναι, να σταθεί στα πόδια του. Η τρομακτική του ανάγκη για αγάπη κι επικοινωνία, η αγωνιώδης επιθυμία του να αυτοπροσδιοριστεί, τον οδηγεί σε μια συμπεριφορά παρεκκλίνουσα, γιατί "τρομερό σφαγείο η ψυχρή λογική".
Απέναντί του στο μακρόστενο τραπέζι , κάθεται ο άλλος. Ή η άλλη; Ο άλλος, ή εκείνος σε μια βαθύτερη, πιο εσωτερική εκδοχή του; Μια αντρική φιγούρα ντυμένη με μοναστηριακό μαύρο φόρεμα.Αυτός λοιπόν, ο πιο δικός μας άλλος, συμπληρώνει, ρωτάει, θυμίζει, επαναλαμβάνει πάνω στα λεγόμενα του άντρα, μ' έναν τρόπο ήρεμο, ποιητικό, βαθειά φιλοσοφημένο.
"Όταν το δέρμα ζεσταίνεται από δέρμα, σαν να καταργείται το δέρμα. Δεν διαχωρίζει πια. Ενώνει."
Θέματα όπως η αναζήτηση της σεξουαλικής ταυτότητας, της υπαρξιακής μας διάστασης και της πολιτικοκοινωνικής μας θέσης, κυριαρχούν στο υπέροχο κείμενο του Τζανάτου.
"Τα μάτια βλέπουν αλλά δεν κοιτάνε. Το βλέμμα είναι επιλεκτικό σαν τη μνήμη. Επιλέγει τι, πότε, πόσο και γιατί.Τι μπορεί να δει, πότε έχει λόγο να το δει και πόσο αντέχει να δει."
Είναι εντυπωσιακά σημαντική η προσέγγιση του σκηνοθέτη Θεόδωρου Εσπιρίτου. Αντιμετωπίζει το κείμενο μ' έναν τρόπο ιερό, μυσταγωγικό, με πολύ σεβασμό σ' αυτό και στην πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ύπαρξης.
" Το πρώτο φουστάνι που φόρεσα, ήταν της τελευταίας μου σχέσης και μοναδικής.Βάφτηκα λίγο, δεν ήθελα να φανώ χυδαίος. Οι γόβες της δεν μου έκαναν. Φόρεσα τις γόβες της αδελφής μου."
Σε συντονισμό με τη σκηνοθετική γραμμή, κινούνται τα σκηνικά και κοστούμια της Χαράς Κονταξάκη.
Η καθηλωτική ερμηνεία του Νίκου Παντελίδη, είναι ο καταλύτης της παράστασης.Είναι η ουσία του έργου του Τζανάτου. Πόνος, σπαραγμός, απόγνωση, μοναξιά κι αγωνία, όλα στον υπερθετικό , μέσα στην ερμηνεία του. Δεν θα μπορούσε να αποδοθεί πιο εκφραστικά αυτή η τρομακτική ανάγκη του ανθρώπου για αποδοχή κι επικοινωνία, αυτή η απύθμενη επιθυμία του να ανήκει κάπου, να έχει μια θέση.
"Κατάλαβα πόσο εύκολα είχα γίνει άλλος, στην προσπάθεια να παραμείνω ο ίδιος."
Υπέροχος ο Σπύρος Βάρελης στο ρόλο του "άλλου". Ποιητικός, αισθαντικός, απόλυτα συμπληρωματικός, με μια ευάλωτα δυνατή ευαισθησία, μας μάγεψε. Ήταν δε τόσο συντονισμένοι οι δύο ηθοποιοί που πολλές φορές νόμιζες ότι μιλάει ένας. Οι ερμηνείες τους είναι το κόσμημα της παράστασης.
"Ορθάνοιχτο το μοιραίο, ανέκαθεν."
Η ψυχεδελική μουσική του Μανώλη Μανουσάκη, είναι απόλυτα ταιριαστή με το ύφος του έργου, είναι η μουσική με την οποία γεννήθηκε ο συγκεκριμένος θεατρικός λόγος.
Συγκίνηση και διδαχή μαζί, η τελευταία φράση του έργου (δεν θα την αποκαλύψω), την οποία ο άντρας παραλαμβάνει μέσα σ' ένα φάκελλο. Μια φράση που την παίρνεις μαζί σου για να οδηγεί τις μέρες σου, την καθημερινότητά σου.
Η ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΑ είναι ένα μικρό διαμαντάκι (μια ώρα και κάτι) μέσα στα θεατρικά δρώμενα. Σε φέρνει σε επαφή μ' ένα έξοχο κείμενο και σου κάνει την τιμή να απολαύσεις δύο μεγάλες ερμηνείες, μέσα σ' ένα ποιητικό περιβάλλον.
Υ.Γ. Τα πολλά αποσπάσματα από το έργο, οφείλονται στον ενθουσιασμό μου γι' αυτή τη δυνατή θεατρική εμπειρία.
Συντελεστές
Κείμενο: Τσιμάρας Τζανάτος
Σκηνοθεσία: Θεόδωρος Εσπίριτου
Σκηνικά/κοστούμια: Χαρά Κονταξάκη
Μουσική: Μανώλης Μανουσάκης
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης
Visual Artist: Αλεξάνδρα Νιάκα
Φωτογραφία, σχεδιασμός αφίσας, γραφιστικά: Κωνσταντίνος Παυλίδης
Promo trailer: Κωνσταντίνος Παυλίδης
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Άντζυ Νομικού
Εκτέλεση Παραγωγής: ΦΩΤΟΝΙΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Ηθοποιοί: Νίκος Παντελίδης, Σπύρος Βάρελης
Διάρκεια: 70 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Ταυτότητα Εκδήλωσης
Ημερομηνία:
Από: 21/01/2023 Εως: 12/03/2023
Σάββατο, 21:00 | Κυριακή, 20:00
Τοποθεσία:
Θέατρο Noūs, Τροίας 34, Αθήνα
Eισιτήρια:
Κανονικό: 12€ | Μειωμένο (Αμεα, Ανεργίας, Φοιτητικό): 8€ | Ατέλεια: 5€
Πληροφορίες / Κρατήσεις:
Τηλ.: 6944830500, 6970629431, 210 8237333