Είδαμε την παράσταση "Να γίνω το τραγούδι σου"
Μια συνάντηση μετά από χρόνια, μια βουτιά στις γλυκές, ξέγνοιαστες αναμνήσεις του παρελθόντος και... ξαφνικά, όλη σου η στάση απέναντι στη ζωή που ζεις τώρα έχει άλλαξει.
Από το Δελτίο Τύπου της παράστασης:
Η Τζωρτζίνα και η Στέλλα, δυο γυναίκες με οικογένεια και υποχρεώσεις φιλιούνται ξανά μετά από είκοσι χρόνια. Ένα μπαλκόνι με θέα τη νυχτερινή Αθήνα θα κάνει το βαθιά ερωτικό παρελθόν τους να παρουσιαστεί ξανά μπροστά τους, πρόθυμο να επαναληφθεί. Ηλεκτρισμένες, αποφασίζουν να ξαναζήσουν τα συναρπαστικά νιάτα τους.
Χειμώνας, Άνοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο. Στο πολύχρωμο γαϊτανάκι των εποχών, οι χαρούμενες μνήμες θα εισβάλλουν για τα καλά στην “στρωμένη” καθημερινότητά τους. Αισθήσεις και αισθήματα εδώ και χρόνια θαμμένα, θα ξαναφυτρώσουν. Μυστικά ραντεβού σε πάρκα και καφέ θα ανθίσουν, και θα έρθει ένας μαγευτικός έναστρος ουρανός σε μια παραλία.
Ποιο είναι το τίμημα που είναι έτοιμες να πληρώσουν γι' αυτήν τη δεύτερη ευκαιρία; Τι αντέχουν να θυσιάσουν οι δύο γυναίκες; Και πώς θα αντιδράσουν στους ξαφνικούς κραδασμούς της ζωής;
Η παράσταση "Να γίνω το τραγούδι σου" δεν αφορά μόνο την LGBTQ κοινότητα, ούτε αποκλειστικά τους συμβιβασμούς των ανθρώπων για μια καθωσπρέπει οικογενειακή ζωή. Η Τζωρτζίνα και η Στέλλα, οι δύο ηρωίδες του έργου, δεν είναι τίποτα ατρόμητες επαναστάτριες του pride κινήματος, δεν είναι απόλυτες και ακέραιες υπέρμαχοι της αυτοδιάθεσης και της ατομικότητας... Είναι ήπιες, συναισθηματικές, σύγχρονες γυναίκες, σύζυγοι, μανάδες που ένιωσαν ότι δεν αντέχουν να στερήσουν από τους εαυτούς τους το δικαίωμα να ζήσουν όση αγάπη και ευτυχία τούς αναλογεί σε αυτή τη ζωή.
Εκεί μπορούμε να συνδεθούμε μαζί τους είτε μέσα από τη δυναμική και συγκροτημένη στάση της Τζωρτζίνας, είτε από την πιο ενοχική και επισφαλή ματιά της Στέλλας. Κι έτσι, ίσως βγαίνοντας από το θέατρο, να αναρωτηθούμε αν ζούμε τη ζωή που ονειρευτήκαμε για μας.
Το κείμενο του Χρήστου Άνθη είναι μεστό και εκτυλίσσεται με αρμονική ροή, αποκαλύπτοντας συνεχώς περισσότερα για τις ηρωίδες του και τη ζωή τους. Διάλογοι ζωντανοί και ρεαλιστικοί που έχουν δουλευτεί σε λεπτομέρεια και από τον σκηνοθέτη, αλλά και από τις δύο ταλαντούχες ηθοποιούς, Μαριάνθη Γεωργιάδη και Εβελίνα Σιγάλα.
Μια δουλειά καμωμένη με περίσσεια αγάπη για το θέατρο και με γεναιοδωρία προς το κοινό. Μην την χάσετε.
Ταυτότητα παράστασης
Το Trailer εδώ
Παίζουν: Μαριάνθη Γεωργιάδη, Εβελίνα Σιγάλα
Σκηνοθεσία, κείμενο: Χρήστος Άνθης
Επιμέλεια κοστουμιών: Σοφία Ιωακειμίδη
Τη μουσική του έργου, καθώς και τους στίχους και τη μουσική για το τραγούδι “Φως” έχει γράψει ο Μανώλης Μπονιάτης.
Το τραγούδι ακούγεται από τις φωνές της Ελένης Μαυρίδη και της Χριστίνας Χρήστου.
Φωτισμοί | Ήχος: Σάββας Σουρμελίδης
Εικαστικό poster: Δημήτρης Κουμεντακάκος
Επεξεργασία εικαστικού | Lettering: Λευτέρης Βλαχάκης
Φωτογραφία: Κωνσταντίνος Νανόπουλος
Από Παρασκευή 20 Οκτωβρίου μέχρι και 17 Νοεμβρίου στις 21:00 στο Θέατρο Βαφείο - Λάκης Καραλής