Μου έχει πάρει μέρες να βάλω τη σκέψη μου σε τάξη για να γράψω για αυτή την παράσταση. Κι ο βασικός λόγος είναι –θα το πω ευθύς εξαρχής- ότι το τέλος της παράστασης με βρήκε με μάτια γεμάτα αβίαστα δάκρυα, ένα ελαφρύ μειδίαμα και την καρδιά μου να σφυροκοπάει. Αλλά αυτό δεν είναι τόσο παράδοξο. Το πλέον παράδοξο είναι ότι ο νους μου δεν συμμετείχε σε όλο αυτό το γλέντι, η σκέψη μου δεν είχε καν σχηματιστεί, δεν είχα άποψη ακόμα για αυτό που είχα παρακολουθήσει και ίσως λίγο συμμετάσχει. Εν ολίγοις, είχα παρακολουθήσει την παράσταση εντελώς συναισθηματικά και καθόλου νοητικά, κάτι που εμένα προσωπικά μου φαντάζει πολύ σπάνιο και που όντως δεν θυμάμαι να μου έχει ξανασυμβεί.

Ας αρχίσουμε όμως από τα βασικά. Η Ρόζα Προδρόμου, η περφόρμερ. Εντυπωσιακή, με απόλυτα εκφραστικό σώμα, πρόσωπο, βλέμμα, ηχόχρωμα, απόλυτα συγκεντρωμένη και συνάμα ανοιχτή στους θεατές της, μια ειλικρινής τραγωδός σε μεταμοντέρνα εκδοχή που φαίνεται σαν να ταξιδεύει ανά τους αιώνες στα θέατρα, τους ναούς και τις τελετές. Η Μήδεια. Μια αθάνατη Μήδεια.

Ο χώρος του Κάμιρου έχει υπάρξει ιδανικός για την παράσταση. Προσφέρει ζεστασιά, αμεσότητα, σύνδεση του κοινού με την περφόρμερ και μεταξύ τους, αλλά και μια προστατευμένη επαφή με τον «έξω κόσμο», το δρόμο, το επέκεινα.

Τέλος, το ίδιο το έργο είναι μια δουλειά εμπνευσμένη, κοπιώδης, προσωπική και ομαδική με την υπογραφή της Μαρίας – Όλγας Αθηναίου, της Ρόζας Προδρόμου και του Οδυσσέα Ιωάννου Κωνσταντίνου. Με αφορμές και αποσπάσματα από τη διαχρονική «Μήδεια» του Ευριπίδη, από το «Μήδειας Υλικό» του Χ. Μίλερ, κείμενα της Ρόζας Προδρόμου και του Οδυσσέα Ιωάννου Κωνσταντίνου, ποιήματα του Henry Wadsworth και της Safire Rose, καταφέρνει μια σύνθεση με νόημα και ουσία. Το έργο πλαισιώνεται από τα καλαίσθητα βίντεο της Μυρτούς Αποστολίδου και τα εντυπωσιακά κοστούμια και σκηνικά με ιδιαίτερη σημειολογία από την Ηλιάννα Σκουλάκη. Οι μουσικές του Gary Salomon και οι φωτισμοί του Τάσου Παλαιορούτα απογειώνουν την ερμηνεία και ειδικά την κίνηση της Προδρόμου που επιμελείται η Βιτόρια Κωτσάλου.

Πρόκειται για μια πανέμορφη παράσταση, όπου η προσοχή στη λεπτομέρεια και η σπουδή πάνω στο θέμα φαίνονται ακόμα και στο καταπληκτικό πρόγραμμα της παράστασης που σχεδίασε η Μαρίνα Σιούτη και είναι το πιο όμορφο που έχει πέσει στα χέρια μου από τη φετινή σεζόν.

Δεν είναι μια εύκολη παράσταση. Είναι αιφνιδιαστική και απαιτητική ακόμα και για τους θεατές. Και αυτό την κάνει ακόμα πιο ακαταμάχητη.

Συντελεστές
Σύλληψη – ερμηνεία: Ρόζα Προδρόμου
Σκηνοθεσία, δραματουργία: Μαρία – Όλγα Αθηναίου, Οδυσσέας Ιωάννου-Κωνσταντίνου, Ρόζα Προδρόμου
Process work (καθοδήγηση πρόβας): Μαρία – Όλγα Αθηναίου
Κείμενο παράστασης: Οδυσσέας Ιωάννου – Κωνσταντίνου
Κοστούμι: Ηλιάννα Σκουλάκη
Μουσική – ηχητικός σχεδιασμός: Gary Salomon
Επιμέλεια κίνησης: Βιτόρια Κωτσάλου
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Βίντεο: Μυρτώ Αποστολίδου
Σχεδιασμός αφίσας / προγράμματος: Μαρίνα Σιούτη
Παραγωγή: PULSAR ΑΜΚΕ
Επικοινωνία: Ευαγγελία Σκρομπόλα
Διάρκεια: 70’
Έως 8/12/2024, κάθε Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή στις 21:00
«Κάμιρος», Ιθάκης 32, Κυψέλη