Αν έχεις φανταστεί την ώρα που βλέπεις ζωντανά μια παράσταση στο θέατρο να βάζεις υπότιτλους σε όποια γλώσσα επιθυμείς πάνω από κάθε ηθοποιό που μιλάει, να αλλάζεις τον φωτισμό σε μια σκηνή την ώρα που αυτή εκτυλίσσεται, να διαβάζεις πληροφορίες για το έργο χωρίς να χάνεις τη δράση του και να εμπλουτίζεις όσα βλέπεις με έξτρα ειδικά εφέ…τότε το μέλλον είναι ήδη εδώ!
Βλέπει κανείς πολλά στις μικρές, περιφερειακές σκηνές της Αθήνας. Κάποιες φορές, ανάμεσα σε αμελώς στημένες παραστάσεις για παιδιά («Δει δη χρημάτων, ω άνδρες Αθηναίοι»…), ξεχωρίζουν κάποια διαμάντια. Όχι γιατί είναι δουλειές εντυπωσιακά πλαισιωμένες από περίτεχνα σκηνικά, δαπανηρά κοστούμια ή ηχηρά θεατρικά ονόματα, αλλά γιατί η αφοσίωση στον λόγο του συγγραφέα, η σεμνή και σοβαρή δουλειά των συντελεστών δεν κρύβονται.
