Συνέντευξη της Αννίτας Κούλη στο θεατρο.gr

με αφορμή την παράσταση "Ο Έλληνας Βάτραχος" σε σκηνοθεσία Αυγουστίνου Ρεμούνδου στον Πολυχώρο Vault.

1) Κυρία Κούλη, καλησπέρα σας, και καλωσορίσατε στην σελίδα μας.
Η παράσταση "Ο Έλληνας Βάτραχος" σε σκηνοθεσία Αυγουστίνου Ρεμούνδου θα παίζεται από 20/2 στον Πολυχώρο Vault. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για την παράσταση και τον ρόλο σας;

Μετά από μια βιβλική καταστροφή, μια γυναίκα μισολιπόθυμη, ξυπνάει, μεταξύ λάσπης και σκουπιδιών και συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται πάνω στα μάρμαρα της στέγης του Παρθενώνα. Ο βράχος της Ακρόπολης, μετά τον κατακλυσμό, έχει μετατραπεί σε νησί αφού ολόκληρη η Ελλάδα έχει πια βυθιστεί. Όλα δείχνουν πως μόνο αυτή έχει επιζήσει. Αναζητώντας στους λαβύρινθους του μυαλού της προσπαθεί να καταλάβει τους λόγους που οδήγησαν ολόκληρη τη χώρα στο βυθό.
Η παράσταση είναι ένα λυρικό ταξίδι αυτογνωσίας – αυτοκριτικής, που με όχημα την Ελληνική Μυθολογία, καταγράφει την άνοδο και την πτώση των ανθρώπων, την εξιλέωση και την αναγέννηση.

2) Θα θέλατε να μας πείτε δύο λόγια για τους συνταξιδιώτες σας σε αυτό το θεατρικό ταξίδι;

Την παράσταση σκηνοθετεί ο Αυγουστίνος Ρεμούνδος, που προσέγγισε με μεγάλη ευαισθησία το κείμενο του Δημήτρη Ποταμίτη, προσαρμόζοντας με μικρές προσθήκες λέξεων και εννοιών που όταν γράφτηκε αυτό το έργο την δεκαετία του 90 εκ των πραγμάτων δεν υπήρχαν, που όμως βρίσκονταν κυριολεκτικά σε σημείο εκκίνησης για να κάνουν την εμφάνισή τους αμέσως μετά την αλλαγή του αιώνα. Ο συγγραφέας ο σύγχρονος προφήτης σαφώς μιλάει για αυτά, χωρίς όμως να τα ονοματίζει με τις έννοιες που τα γνωρίζουμε σήμερα.
Την μουσική υπογράφει ο Νικόλας Καρίμαλης(Razastarr) παντρεύοντας τον σύγχρονο ήχο με στίχους από τη δημοτική ελληνική παράδοση.
Το σκηνικό και τα κουστούμια της Τόνιας Αβδελοπούλου ακολουθούν τη λυρικότητα του έργου ως μία εικαστική πρόταση πάνω στην έννοια του κατακλυσμού, της καταστροφής και τελικά της αναγέννησης.
Τις χορογραφίες και την κίνηση έκανε η Μάτα Μάρα συνδυάζοντας και εκείνη με τη σειρά της το παραδοσιακό με το σύγχρονο, το κλασικό με το νέο.
Είμαι στ'αλήθεια πολύ χαρούμενη που όλοι μαζί μοιραστήκαμε το όραμα αυτής της παράστασης. Η συνεργασία μου μαζί τους ήταν μία πραγματικά ευτύχης συγκυρία.

3) Θα μας πείτε λίγα λόγια για τον Δημήτρη Ποταμίτη;

Τι μπορώ να πω για αυτόν τον τόσο σημαντικό θεατράνθρωπο. Η παρουσία του στο θέατρο και το έργο που άφησε πίσω του ως παρακαταθήκη μιλούν από μόνα τους. Η αλήθεια είναι ότι τον γνώριζα μόνο ως ηθοποιό, με την ιστορική έννοια, αφού όταν ασχολήθηκα με το θέατρο ο Δημήτρης Ποταμίτης είχε πια αποσυρθεί και μετά από λίγο έφυγε για τη γειτονιά των αγγέλων. Η εργασία μου όμως πάνω στον "Έλληνα βάτραχο", με έκανε να τον γνωρίσω και ως ποιητή, "ιδεοποιό" όπως του άρεσε να αυτοπροσδιορίζεται. Αξίζει πραγματικά να ασχοληθεί κανείς σοβαρά με την ποίηση του, γιατί δυστυχώς ο ίδιος δεν χάρηκε την αποδοχή των σύγχρονών του, παρόλο πού φαίνεται τελικά πως ήταν ένας από τους σημαντικότερους της γενιάς του.

4) Θα θέλατε να κάνετε κάποιο σχόλιο όσον αφορά τις τελευταίες εξελίξεις για την υποβάθμιση των πτυχίων των αποφοίτων δραματικών σχολών;

Είναι Απαράδεκτο. Μόνο αυτό έχω να πω.

5) Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο, το αγαπημένο σας τραγούδι και το αγαπημένο σας σημείο στη πόλη;

Αγαπημένα βιβλία έχω πολλά και δεν μπορώ εύκολα να διαλέξω. Θα σας πω δύο, ένα παλιό και ένα σύγχρονο. " Το σπίτι και ο κόσμος" του Ραμπιτράναθ Ταγκόρ και "Οι ακροβάτες του χρόνου" του Πολυχρόνη Κουτσάκη.
Αγαπημένο τραγούδι το "Suzanne" του Leonard Cohen γιατί λατρεύω αυτούς τους στίχους, αυτήν την μουσική, αυτήν την φωνή.
Αγαπημένο σημείο στην πόλη δεν έχω, αγαπημένο σημείο όμως για μένα στο λεκανοπέδιο Αττικής θα είναι για πάντα η Καστέλλα του Πειραιά. Και όπου αλλού μπορώ να βλέπω τη θάλασσα.

6) Πέρα από την παράσταση αυτή, υπάρχουν και άλλα άμεσα σχέδια για την φετινή σεζόν;

Είμαι λίγο αλαφροΐσκιωτη και δεν μου αρέσει να μιλάω για μελλοντικά σχέδια. Προς το παρόν, συνεχίζω στον "Μεγάλο περίπατο του Πέτρου" της Άλκης Ζέη σε σκηνοθεσία του Τάκη Τζαμαριά στο θέατρο Βασιλάκου. Είναι άλλη μία ευτύχης συγκυρία για μένα φέτος, μιας και ήμουν στο πρώτο ανέβασμα του έργου στο Εθνικό Θέατρο πριν από 10 χρόνια, σε άλλο ρόλο αυτόν της Δροσούλας. Φέτος έχω το ρόλο της μάνας του Πέτρου, Ελένης.

7) Θα θέλαμε να κλείσουμε, με κάτι που θέλετε εσείς να πείτε για το Θεατρο.gr.

Σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία!

Κείμενο: Δημήτρης Ποταμίτης

Σκηνοθεσία/ Διασκευή: Αυγουστίνος Ρεμούνδος

Ερμηνεία: Αννίτα Κούλη

Μουσική: Νικόλας Καρίμαλης (Razastarr)

Σκηνικά/ Κοστούμια: Τόνια Αβδελοπούλου

Χορογραφία: Μάτα Μάρρα
Σχεδιασμός Φωτισμού/ Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιέλενα Γκάγκιτς

Φωτογραφίες: Δέσποινα Κλούβα/ Στέφανος Κυριακόπουλος

Video trailer: Νικήτας Χάσκας

Σχεδιασμός αφίσας/ flayer: Κατερίνα Σεμερτζόγλου

Επικοινωνία/ Προώθηση παράστασης: Νταίζη Λεμπέση

Παραγωγή: ΜΑΝΤΑΜ ΣΑΡΔΑΜ/ VAULT THEATRE PLUS